کد مطلب:69582 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:237

اعلام رسمی ولایت و امامت دوازده امام











ای مـردم، ایـن مـطـلب را درباره او بدانید و بفهمید، و بدانید كه خداوند او را برای شما صاحب اخـتـیـار و امـامـی قرار داده كه اطاعتش را واجب نموده است بر مهاجرین و انصار و بر تابعین آنان بـه نیكی؛ و بر روستایی و شهری؛ و بر عجمی و عربی؛ و بر آزاد و بنده؛ و بر بزرگ و كـوچـك؛ و بـر سـفـیـد و سـیـاه. بـر هـر یـكـتـاپـرسـتـی حـكـم او اجـرا شـونده و كلام او مورد عـمـل و امـر او نـافذ است. هر كس با او مخالفت كند ملعون است، و هر كس تابع او باشد و او را تـصـدیـق نماید مورد رحمت الهی است. خداوند او را و هر كس را كه از او بشنود و او را اطاعت كند آمرزیده است.

ای مردم، این آخرین باری است كه در چنین اجتماعی به پا می ایستم؛ پس بشنوید و اطاعت كنید و در مـقـابـل امـر خـداونـد پـروردگـارتـان سـر تـسـلیـم فـرود آوریـد، چـرا كـه خـداونـد عـزوجـل صـاحـب اخـتـیـار شما و معبود شما است، و بعد از خداوند رسولش و پیامبرش كه شما را مـخـاطب قرار داده، و بعد از من علی صاحب اختیار شما و امام شما به امر خداوند است، و بعد از او امامت در نسل من از فرزندان اوست تا روزی كه خدا و رسولش را ملاقات خواهید كرد.

حـلالی نـیـسـت مـگـر آنـچـه خـدا و رسـولش و آنـان (امـامـان) حـلال كـرده بـاشـنـد، و حرامی نیست مگر آنچه خدا و رسولش و آنان (امامان) بر شما حرام كرده بـاشـنـد. خـداونـد عزول حلال و حرام را به من شناسانده است، و آنچه پروردگارم از كتابش و حلال و حرامش به من آموخته به او سپرده ام.

ای مـردم، عـلی را (بـر دیـگـران) فضیلت دهید. هیچ علمی نیست مگر آنكه خداوند آن را در من جمع كرده است و هر علمی را كه آموخته ام در امام المتقین جمع نموده ام. و هیچ علمی نیست مگر آنكه آن را بـه عـلی آمـوخـتـه ام. اوسـت «امام مبین» كه خداوند در سوره یس ذكر كرده است: (وَ كُلَّ شَیْیء ٍ اَحْصَیْناهُ فی إِمامٍ مُبینٍ)، (و هر چیزی را در امام مبین جمع كردیم.)

ای مـردم، از او (عـلی) بـه سـوی دیـگری گمراه نشوید، و از او روی برمگردانید و از ولایت او سـربـاز نـزنـیـد. اوسـت كـه بـه حـق هـدایـت نـمـوده و بـه آن عمل می كند، و باطل را ابطال نموده و از آن نهی می نماید، و در راه خدا سرزنش ملامت كننده ای او را مانع نمی شود.

او (عـلی) اوّل كـسـی اسـت كـه بـه خـدا و رسولش ایمان آورد و هیچ كس در ایمانِ به من، بر او سـبـقـت نـگـرفـت. اوست كه با جان خود در راه رسول خدا فداكاری كرد. اوست كه با پیامبر خدا بود در حالی كه هیچكس از مردان همراه او خدا را عبادت نمی كرد. اوّلین مردم در نماز گزاردن، و اوّل كـسـی اسـت كـه بـا مـن خـدا را عـبادت كرد. از طرف خداوند به او امر كردم تا در خوابگاه من بخوابد، او هم در حالی كه جانش را فدای من كرده بود در جای من خوابید.

ای مـردم، او را فـضـیـلت دهـیـد كـه خـدا او را فـضـیـلت داده اسـت، و او را قبول كنید كه خداوند او را منصوب نموده است.

ای مردم، او از طرف خداوند امام است، و هر كس ولایت او را انكار كند خداوند هرگز توبه اش را نمی پذیرد و او را نمی بخشد. حتمی است بر خداوند كه با كسی كه با او مخالفت نماید چنین كند و او را به عذابی شدید تا ابدیّت و تا آخر روزگار معذّب نماید. پس بپرهیزید از اینكه با او مخالفت كنید و گرفتار آتشی شوید كه آتشگیره آن مردم و سنگ ها هستند و برای كافران آماده شده است.

ای مـردم، به خدا قسم پیامبران و رسولان پیشین به من بشارت داده اند، و من به خدا قسم خاتم پـیـامبران و مرسلین و حجّت بر همه مخلوقین از اهل آسمان ها و زمین ها هستم. هر كس در این مطالب شـكّ كـند مانند كفر جاهلیت اوّل كافر شده است. و هر كس در چیزی از این گفتار من شكّ كند در همه آنـچـه بـر مـن نازل شده شكّ كرده است، و هر كس در یكی از امامان شك كند در همه آنان شكّ كرده است، و شكّ كننده درباره ما در آتش ‍ است.

ای مـردم، خداوند این فضیلت را بر من ارزانی داشته كه منّتی از او بر من و احسانی از جانب او به سوی من است. خدایی جز او نیست. حمد و سپاس از من بر او تا ابدیّت و تا آخر روزگار و در هر حال.

ای مـردم، عـلی را فضیلت دهید كه او افضل مردم بعد از من از مرد و زن است تا مادامی كه خداوند روزی را نـازل مـی كـند و خلق باقی هستند. كسی كه این گفتار مرا ردّ كند و با آن موافق نباشد مـلعـون اسـت مـلعـون اسـت، مـورد غـضـب اسـت مـورد غـضـب اسـت. بـدانـیـد كـه جبرئیل از جانب خداوند این خبر را برای من آورده است و می گوید: «هر كس با علی دشمنی كند و ولایت او را نپذیرد لعنت و غضب من بر او باد». هر كس ببیند برای فردا چه پیش فرستاده است. از خدا بترسید كه با علی مخالفت كنید و در نتیجه قدمی بعد از ثابت بودن آن بلغزد، خداوند از آنچه انجام می دهید آگاه است.

ای مـردم، او (علی) «جَنبِ اللّه» است كه خداوند در كتاب عزیزش ذكر كرده و درباره كسی كه بـا او مـخـالفـت كند فرموده است: (اَنْ تَقُولَ نَفْسٌ یا حَسْرَتا عَلی ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللّهِ)، «ای حسرت بر آنچه درباره جنب خداوند تفریط و كوتاهی كردم».

ای مـردم، قـرآن را تـدبـّر نـمـائیـد و آیـات آن را بـفـهـمـیـد و در مـحـكـمـات آن نـظـر كنید و به دنـبـال مـتـشـابـه آن نـرویـد. بـه خدا قسم، باطن آن را برای شما بیان نمی كند و تفسیرش را بـرایـتـان روشن نمی كند مگر این شخصی كه من دست او را می گیرم و او را به سوی خود بالا مـی بـرم و بـازوی او را مـی گیرم و با دو دستم او را بلند می كنم و به شما می فهمانم كه: «هـر كـس من صاحب اختیار اویم این علی صاحب اختیار او است»، و او علیّ بن ابی طالب برادر و جـانـشـیـن مـن اسـت، و ولایـتِ او از جـانـب خـداونـدِ عـزوجـل اسـت كـه بـر مـن نازل كرده است.

ای مـردم، عـلی و پـاكـان از فـرزنـدانـم از نـسـل او ثـقـل اصـغـرنـد و قـرآن ثـقـل اكـبـر اسـت. هر یك از این دو از دیگری خبر می دهد و با آن موافق است. آنها از یكدیگر جدا نمی شوند تا بر سر حوض كوثر بر من وارد شوند. بدانید كه آنان امین های خداوند بین مردم و حاكمان او در زمین هستند.

بدانید كه من ادا نمودم؛ بدانید كه من ابلاغ كردم؛ بدانید كه من شنوانیدم؛ بدانید كه من روشن نـمـودم؛ بـدانـیـد كـه خـداونـد فـرمـوده اسـت و مـن از جـانـب خـداونـد عـزوجـل مـی گـویـم؛ بـدانـیـد كـه امیر المؤ منینی جز این برادرم نیست؛ بدانید كه امیرالمؤ منین بودن بعد از من، برای احدی جز او حلال نیست!